* “ενώ τα σπίτια σας καίγονται, εσείς τραγουδάτε” – Θουκυδίδης
Ενώ η χώρα βρίσκεται σε εθνικό πένθος, θρηνεί τους 87 νεκρούς της που βρήκαν μαρτυρικό θάνατο από τη φονική πυρκαγιά στην Αττική, ενώ μέρα με τη μέρα η λίστα μεγαλώνει, με δεκάδες αγνοούμενους και εκατοντάδες τραυματίες με εγκαύματα στα Νοσοκομεία να δίνουν μάχη για τη ζωή τους, με μια πρωτοφανή κινητοποίηση πολιτών να αντιμετωπιστεί η τραγωδία που ενέσκηψε στη χώρα, κάποιοι θεώρησαν κατάλληλο το κλίμα για πανηγύρι και το οργάνωσαν χθες βράδυ στο χωρίο Κλήμα της Μεσσήνης, αλλά και στο Σουληνάρι.
Την ώρα που στο Μάτι και στην Ανατολική Αττική η χώρα ζει μια από τις μεγαλύτερες εθνικές τραγωδίες σε καιρό ειρήνης, που συμπολίτες μας θρηνούν πάνω στις στάχτες και τα αποκαΐδια τα αγαπημένα τους πρόσωπα, που χάθηκαν από την πύρινη λαίλαπα, ορισμένοι θεώρησαν ότι δεν χρειάζεται να αναβάλλουν για αργότερα το καθιερωμένο πανηγύρι τους, όπως έκαναν όλοι οι δήμοι, για παντός είδους πολιτιστικές και ψυχαγωγικές εκδηλώσεις, ως ελάχιστη ένδειξη πένθους, και σεβασμού στη μνήμη των ανθρώπων που χάθηκαν τόσο άδικα, αλλά και προς τους οικείους τους που βιώνουν ανείπωτο πόνο.
Η επισήμανση ότι τα έσοδα από το πανηγύρι θα διατεθούν στους πυρόπληκτους, προκαλεί θυμηδία και είναι τουλάχιστον υποκριτική. Συμπαράσταση στον πόνο όσων επέζησαν, όσων κάηκαν τα σπίτια και οι περιουσίες τους δεν γίνεται με μπύρες, χορούς και πανηγύρια.
Η τραγωδία, ο πόνος και το πένθος είναι δίπλα μας, δεν μπορούμε να παραβλέπουμε αυτή την πραγματικότητα.
Μαίρη Περδικέα
