Ο Γιώργος Σπυρόπουλος, νέος προπονητής της Καλαμάτας ’80 (National League 2), μίλησε για την απόφασή του να αναλάβει την ομάδα, τονίζοντας την εμπειρία του στο μεσσηνιακό μπάσκετ και την ευκαιρία που του δόθηκε για εξέλιξη.
Μιλώντας στην εκπομπή «Pre-season» του EOK WebRadio με την Αθηνά Πατρινού και τον Ραφαήλ Αλαγά, αναγνώρισε ότι η αποδοχή της πρότασης προκάλεσε δυσκολίες στην προηγούμενη του ομάδα, Καλαμάτα BC, αλλά θεωρεί ότι το timing ήταν σωστό. Επίσης, αναφέρθηκε στη φιλοσοφία του, που επικεντρώνεται σε σκληρή άμυνα και γρήγορη επίθεση, και στην ανάγκη για συνεργασία των τοπικών σωματείων για την πρόοδο του μεσσηνιακού μπάσκετ.
Αναλυτικά είπε:
Για την απόφαση να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της Καλαμάτας ’80: «Εγώ προέρχομαι χρόνια στο χώρο εδώ στο μεσσηνιακό μπάσκετ και σαν αθλητής και τα τελευταία 10 χρόνια σαν προπονητής. Τα τελευταία χρόνια συνεργαζόμουν με τη Καλαμάτα BC και στη National League 2 ως βοηθός του κ. Νώντα και στα τμήματα υποδομών. Φέτος, παρ’ όλο που είχαμε συμφωνήσει να συνεχίσουμε και τη νέα χρονιά, μου δόθηκε η ευκαιρία για το βήμα παραπάνω. Βάζοντάς με σε κάποιους ενδοιασμούς, αλλά τελικά αποφάσισα να το κάνω, γιατί το είδα σαν μια ευκαιρία για την εξέλιξή μου και γι’ αυτό που ξεκινάω τώρα να κάνω και είναι η προπονητική. Θεώρησα ότι ήταν το timing σωστό να κάνω αυτήν τη κίνηση, χωρίς βέβαια να ξεχνάω τους ανθρώπους της Καλαμάτας BC. Θέλω να τους ευχαριστήσω για την ευκαιρία που μου είχαν δώσει αυτά τα χρόνια, προπονώντας κάποια τμήματα αγωνιστικά, να φανεί μέσω αυτής της προσπάθειας και το έργο μου».
Για τη δημόσια απολογία στη Καλαμάτα BC: «Εδώ στην επαρχία είμαστε λίγο-πολύ όλοι γνωστοί, όλοι φίλοι. Ο λόγος που το έκανα δεν ήταν για να δικαιολογηθώ. Εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκα αυτό το πράγμα, γιατί η πρόταση από την Καλαμάτα ‘80 ήταν ξαφνική. Δεν είχα μεγάλο χρονικό περιθώριο, γιατί έπρεπε να πάρω μια γρήγορη απόφαση έτσι ώστε αν αναλάβω την ομάδα να ξεκινήσουμε άμεσα προετοιμασία. Μέσα από αυτήν την απόφαση άφησα λίγο “ξεκρέμαστους” τους ανθρώπους της Καλαμάτας όσον αφορά πιο πολύ τα τμήματα υποδομών. Τους έβαλα σε μια διαδικασία τελευταία στιγμή να ψάχνουν έναν αντικαταστάτη».
Για την ομάδα: «Έχουμε ξεκινήσει προετοιμασία. Βέβαια έχουμε κάποιες απουσίες παιδιών, πιο πολύ φοιτητών. Έχουμε θέματα με τα σπίτια, όπως σε όλους τους φοιτητές είναι δύσκολη η εύρεση κατοικίας, έτσι και εδώ συμβαίνει το ίδιο. Το πρότζεκτ της ομάδας είναι λίγο-πολύ γνωστό, δηλαδή κινούμαστε με παιδιά από τις υποδομές, συν κάποιους φοιτητές που έρχονται κατά καιρούς στην Καλαμάτα. Το ίδιο πρότζεκτ θα ακολουθηθεί και φέτος. Δεν έχει η ομάδα την οικονομική δυνατότητα να καλύψει κάτι παραπάνω, χωρίς να σημαίνει αυτό ότι οι άνθρωποι δεν προσπαθούν. Κάθε μέρα που είμαστε σε επικοινωνία προσπαθούν να βρουν λύσεις, να βρουν τους χώρους, να μπορέσουν να με βοηθήσουν και εμένα. Ο σκοπός μας είναι να παίξουμε το μπάσκετ μας και αν έρθει η παραμονή θα είναι επιτυχία για εμάς»
Για τη φιλοσοφία της ομάδας: «Η φιλοσοφία μου γενικά σαν προπονητής είναι οι ομάδες μου να είναι σκληρές μέσα στο γήπεδο αμυντικά, με πολύ γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας στην επίθεση. Γενικά μου αρέσει το γρήγορο παιχνίδι, πάντα ανάλογα με το υλικό που υπάρχει. Η φιλοσοφία και αυτό που θα δείξει η ομάδα θα είναι μια “σκληρή” ομάδα, που θα “μάχεται” σε κάθε παιχνίδι για το καλύτερο και δε θα αφήνει τίποτα στην τύχη του»
Για την πρόοδο του μεσσηνιακού μπάσκετ: «Όπως πιστεύω συμβαίνει και στις περισσότερες επαρχίες, το μεγαλύτερο πρόβλημα για εμάς είναι το γηπεδικό. Έχουμε ένα γήπεδο το οποίο το χρησιμοποιούν πάρα πολλά σωματεία, οπότε δεν έχουμε την ευχέρεια να επιλέξουμε ώρες, να επιλέξουμε μέρες. Μπαίνουμε στο “καζάνι” μαζί με όλες τις ομάδες και ό,τι μάς δώσουν. Θεωρώ ότι για να προχωρήσουμε πρέπει σιγά-σιγά να μπει στο τραπέζι μια υγιής συνεργασία από πολλά σωματεία, γιατί ταλέντο υπάρχει στην πόλη, απλά είναι μοιρασμένο. Για ‘μένα, το κυριότερο είναι ότι πρέπει κάποια στιγμή να κάτσουν στο τραπέζι τα σωματεία για το καλό της πόλης, για το καλό του μεσσηνιακού μπάσκετ, να βρουν τη “χρυσή τομή”. Θεωρώ ότι μια πόλη σαν την Καλαμάτα δεν χρειάζεται να έχει δύο ομάδες σε εθνικές κατηγορίες και δη στην ίδια εθνική κατηγορία. Θα μπορούσε με μια υγιής συνεργασία να βγει κάτι πολύ καλό, με μια ομάδα σε πολύ υψηλά “σαλόνια” και μια άλλη πιο κάτω σαν βοηθητική για να αναπαράγει τα ταλέντα, έτσι ώστε να βοηθιέται η μεγάλη ομάδα. Μακάρι κάποια στιγμή να γίνει».
