Ψήφισμα με αιτήματα των προέδρων των Κοινοτήτων Μεσσηνίας επέδωσε σήμερα εκ μέρους της νεοϊδρυθείσας Ένωσης Προέδρων Κοινοτήτων του Νομού μας, ο πρόεδρος της Κοινότητας Καλαμάτας Παναγιώτης Λύρας, στον πρόεδρο της ΚΕΔΕ Λάζαρο Κυρίζογλου. Με αφορμή τη συνεδρίαση του ΔΣ της ΚΕΔΕ στην Καλαμάτα, η Ένωση Προέδρων Κοινοτήτων Μεσσηνίας μέσω της προσωρινής διοίκησής της και του προέδρου της Παναγιώτη Λύρα, επέδωσε ψήφισμα εκπροσωπώντας τους 281 προέδρους των Κοινοτήτων της Μεσσηνίας.
Οι πρόεδροι των Κοινοτήτων Μεσσηνίας ενώνουν τη φωνή τους διεκδικώντας τα αυτονόητα για τις Κοινότητες, που παραμένουν παραγκωνισμένες πολιτικά και αυτοδιοικητικά και αποψιλωμένες οικονομικά. Μεταξύ άλλων, οι πρόεδροι διεκδικούν αύξηση των ΚΑΠ, αύξηση της κρατικής επιχορήγησης και κατανομή της με κριτήρια ειδικών συνθηκών και όχι απαραίτητα πληθυσμιακά, ζητούν να έχουν ουσιαστικές αποφασιστικές αρμοδιότητες και διεκδικούν συμμετοχή στη Δημοτική Επιτροπή- όπως άλλωστε αρμόζει στον ρόλο των Κοινοτήτων που είναι ο πιο κοντινή μορφή αυτοδιοίκησης στους πολίτες-και βεβαίως ανεξάρτητη εκλογή με διακριτό συνδυασμό από το συνδυασμό υποψήφιου δημάρχου. Οι πρόεδροι διεκδικούν τη συμμετοχή τους και στην ΠΕΔ και στην ΚΕΔΕ, ώστε να ακούγεται η φωνή τους, ενώ το ίδιο ψήφισμα σκοπεύουν να το επιδώσουν και στον Υπουργό Εσωτερικών Θεόδωρο Λιβάνιο, προκειμένου να ληφθούν όλα αυτά υπόψη κατά τη διαμόρφωση του νέου χάρτη της Αυτοδιοίκησης, αποδίδοντας στις Κοινότητες τον ρόλο και τη θέση που τους αξίζει. Αναλυτικά το Ψήφισμα της Ένωση Προέδρων Κοινοτήτων Μεσσηνίας:
ΨΗΦΙΣΜΑ
ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
προς την ΚΕΔΕ Ελλάδος
Το προσωρινό Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Προέδρων Κοινοτήτων Μεσσηνίας συνήλθε σε έκτακτη Συνεδρίαση,
σήμερα Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2021 και ώρα 7.00 μ.μ.,
στα γραφεία του Ιστορικού Δημαρχείου Καλαμάτας.
Μετά από συζήτηση μεταξύ των παρόντων μελών του και λαμβάνοντας υπόψη τις απόψεις των συναδέλφων προέδρων δημοτικών κοινοτήτων και συμβουλίων δημοτικών κοινοτήτων
αποφάσισε
τη σύνταξη του ακολούθου ψηφίσματος ενόψει της προσεχούς συνεδρίασης του Διοικητικού Συμβουλίου της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος στην Καλαμάτα.
ΨΗΦΙΣΜΑ
ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
«ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΗΣ ΚΥΤΤΑΡΟ!»
Η Ένωση Προέδρων Κοινοτήτων Μεσσηνίας, μέσω του προσωρινού Διοικητικού της Συμβούλιου, εκπροσωπώντας τους προέδρους των δημοτικών κοινοτήτων & συμβουλίων δημοτικών κοινοτήτων της Περιφερειακής Ενότητας Μεσσηνίας, επιθυμεί να εκφράσει την ανησυχία της και να αναδείξει τα καίρια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι δημοτικές κοινότητες και οι εκπρόσωποι τους, ενώ παράλληλα υπογραμμίζει τις διεκδικήσεις και τις ανάγκες που έχουν προκύψει για την ουσιαστική στήριξη και ενίσχυση του θεσμού των Κοινοτήτων στην Ελλάδα.
Η νεοιδρυθείσα «Ένωση Προέδρων Κοινοτήτων Μεσσηνίας» δημιουργείται για να επιτευχθεί η καλύτερη εκπροσώπηση και συνεργασία μεταξύ των κοινοτήτων. Πριν και πάνω από όλα οι πρόεδροι των κοινοτήτων θεωρούν κρίσιμο να καταγραφεί ως πρώτο ζήτημα η υγειονομική και κοινωνική υποστήριξη στις απομακρυσμένες κοινότητες. Η ανάγκη για ενίσχυση των υπηρεσιών υγείας και κοινωνικής πρόνοιας είναι επιτακτική, καθώς οι απομακρυσμένες κοινότητες αντιμετωπίζουν σοβαρές ελλείψεις στις βασικές κοινωνικές και υγειονομικές υποδομές.
Οι δημοτικές κοινότητες, «…συνιστούν μονάδες δημοτικής αποκέντρωσης που λειτουργούν εντός του νομικού προσώπου του δήμου. Η λειτουργία τους θεμελιώνεται στην εκπροσώπηση της τοπικής κοινωνίας, καθώς διαθέτουν δικά τους όργανα διοίκησης που εκλέγονται από το σώμα των δημοτών σε συγκεκριμένη εδαφική περιφέρεια του δήμου. Οι δημοτικές κοινότητες, ωστόσο, δεν αποτελούν αυτοτελείς διοικητικές οντότητες αλλά εντάσσονται στην οργανωτική δομή του δήμου, τα κεντρικά όργανα του οποίου (δήμαρχος, δημοτικό συμβούλιο, δημοτική επιτροπή) είναι επιφορτισμένα με τη διοίκηση των τοπικών υποθέσεων»(ν.3852/2010, εγκύκλιος του Υπουργείου Εσωτερικών με αριθμό 94/2024, (ΑΠ. 8050/26.1.2024))
Από τη διατύπωση αυτή, προκύπτει ότι, οι δημοτικές κοινότητες αποτελούν το πρώτο επίπεδο διοίκησης, δεδομένου ότι, εκλέγονται από τους πολίτες και εκπροσωπούν αυτούς, στα όρια που ορίζονται από το νόμο, διαθέτουν διακριτά όργανα διοίκησης από αυτά των δήμων στους οποίους εντάσσονται, οργανωτικά μόνο δε, εντάσσονται στη δομή του δήμου.
Ως επίπεδο διοίκησης, συνεπώς, αποτελούν τον δημόσιο εκείνο φορέα, ο οποίος ευρίσκεται πλησίον του πολίτη και γνωρίζει εκ του σύνεγγυς(αρχή της εγγύτητας) τις ανάγκες, τα ενδιαφέροντα και τα προβλήματα των πολιτών, τις Αρχές των οποίων ανέδειξαν με την εκλογή τους και τους οποίους εκπροσωπεί, περαιτέρω δε, η αλληλεπίδραση μεταξύ πολιτών και των τοπικών Αρχών είναι περισσότερο ορατή στο επίπεδο της κοινότητας. Εάν, συνεπώς, ληφθούν υπόψη τα κριτήρια διοίκησης των τοπικών κοινοτήτων, πρέπει να γίνει δεκτό, ότι οι αρμοδιότητες που ασκούν οι Αρχές των δημοτικών κοινοτήτων πρέπει να ενισχυθούν, ως αποφασιστικές και όχι απλώς, ως προτάσεις, γνωμοδοτικού χαρακτήρα, προς τη διοίκηση του δήμου στον οποίο εντάσσονται, κατά τρόπον, ώστε, να εφαρμόσουν τις πολιτικές τους στο επίπεδο της κοινότητας, σύμφωνα με τις αποφάσεις των εκλεγμένων τοπικών Αρχών.
Είναι ευνόητο και κατανοητό, η εκτέλεση του προϋπολογισμού του δήμου να πραγματοποιείται σύμφωνα με τις αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου και η κατανομή των δαπανών να αντιστοιχεί στην εκτέλεση έργων και υπηρεσιών του συνόλου του δήμου, αναλόγως των προτεραιοτήτων του δήμου. Ωστόσο, οι κοινότητες κατά τη διαδικασία του προγραμματισμού, υποβάλουν προτάσεις έργων και υπηρεσιών, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες των πολιτών της, που εντάσσονται στον προγραμματισμό του δήμου. Οι προτάσεις αφορούν, κυρίως, έργα και υπηρεσίες που δεν εντάσσονται σε αναπτυξιακά προγράμματα του δήμου, αλλά αφορούν ανάγκες της καθημερινότητας των πολιτών της κοινότητας, και, ως εκ τούτου, είναι πολύ μικρού προϋπολογισμού, αλλά απολύτως αναγκαία για τους πολίτες. Εάν ληφθεί υπόψη, κατά τα ανωτέρω, ότι οι κοινότητες αποτελούν επίπεδο διοίκησης, είναι δεδομένο ότι κάθε μονάδα διοίκησης, προκειμένου να διοικήσει τις υποθέσεις της, είναι αναγκαίο να διαθέτει και την αντίστοιχη χρηματοδότηση. Συνεπώς, οι τοπικές Αρχές είναι σκόπιμο και αναγκαίο να διαθέτουν ένα ποσό για τις ανάγκες της πραγματοποίησης των έργων και της παροχής υπηρεσιών, ώστε οι πρόεδροι και το συμβούλιο κάθε κοινότητας να έχει την ευχέρεια να ανταποκρίνεται άμεσα στις ανάγκες της, προκειμένου να αποφευχθεί η αργοπορία της εκτέλεσης των έργων ή της παροχής των υπηρεσιών, η οποία, πέραν των άλλων, μπορεί να επιφέρει μεγαλύτερες βλάβες, λόγω των καθυστερήσεων και επομένως και πλέον δαπανηρές. Σε αντίθετη περίπτωση, εάν δηλαδή η διοίκηση των κοινοτήτων αναμένει τις αποφάσεις του δήμου, βάσει προτεραιοτήτων, θα παρατηρηθεί το φαινόμενο να διεκδικεί η διοίκηση των κοινοτήτων τη χρηματοδότηση που της ανήκει προκειμένου να ανταπεξέλθει στις ανάγκες των πολιτών, το οποίο θα συντελέσει σε έναν ανταγωνισμό, τόσο μεταξύ του δήμου και κοινότητας, αλλά και μεταξύ των κοινοτήτων, το οποίο θεωρούμε ότι δεν αρμόζει τόσο στους αιρετούς, όσο και στους πολίτες. Σε κάθε περίπτωση, είναι σκόπιμο να δεσμεύεται ο δήμος να μην διαθέτει χρηματοδοτήσεις, οι οποίες έχουν προγραμματισθεί για έργα των κοινοτήτων για έργα που αφορούν τον δήμο. Πρέπει να παρατηρηθεί, άλλωστε, ότι οι κοινότητες, κυρίως στους ορεινούς, ημιορεινούς και νησιωτικούς δήμους, εξ αιτίας ειδικών συνθηκών, όπως επί παραδείγματι της μορφολογίας του εδάφους, των καιρικών συνθηκών, της δυσκολίας μετακίνησης πραγμάτων και πολιτών, αντιμετωπίζουν μεγαλύτερα προβλήματα από αστικές ή ημιαστικές περιοχές και εν τέλει προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες και συνεπώς άμεσα πρέπει να αποκατασταθούν.
Λαμβανομένων υπόψη αυτών των ειδικών συνθηκών είναι σκόπιμο για την κατανομή της χρηματοδότησης στις κοινότητες να λαμβάνονται υπόψη όχι μόνον πληθυσμιακά κριτήρια, αλλά και κριτήρια, τα οποία θα καλύπτουν γεωγραφικές συγκοινωνιακές και εδαφικές μορφολογικές συνθήκες των κοινοτήτων. Ιδιαίτερη βαρύτητα θεωρούμε, ότι πρέπει να δοθεί και στην ενίσχυση της απασχόλησης στις κοινότητες. Το φαινόμενο της ερήμωσης των κοινοτήτων λόγω της έλλειψης θέσεων εργασίας, όπως είναι γνωστό, απασχολεί το σύνολο σχεδόν των κοινοτήτων της χώρας και είναι αναγκαίο να αντιμετωπισθεί άμεσα. Σημειώνεται ότι, η απασχόληση αποτελεί υπόθεση της τοπικής αυτοδιοίκησης, η οποία ρητά αναφέρεται στις αρμοδιότητες που περιλαμβάνονται στο νόμο(ν.3463/2006). Η τοπική διοίκηση, άλλωστε, δεν είναι μόνο αρμόδια να ασκήσει την πολιτική απασχόλησης σε τοπικό επίπεδο, αλλά αποτελεί και η ίδια οργανισμό απασχόλησης, με την ιδιότητά της, ως οργανισμό διοίκησης. Την ευχέρεια αυτή δεν έχει η κοινότητα ως δημόσιος φορέας που ασκεί διοίκηση σε τοπικό επίπεδο. Η απασχόληση προσωπικού αποτελεί, επίσης, στοιχείο οποιουδήποτε οργανισμού που ασκεί διοίκηση, όπως εν προκειμένω οι κοινότητες.
Για την υποστήριξη των θέσεών μας για την ενίσχυση της κοινότητας, ως επιπέδου διοίκησης, θεωρούμε ότι οι Αρχές διοίκησης των τοπικών κοινοτήτων είναι ανάγκη να συμμετέχουν στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου με δικαίωμα ψήφου στο σύνολο των ζητημάτων των υποθέσεων των δήμων και όχι μόνο στις κατά περίπτωση συνεδριάσεις που αφορούν συγκεκριμένα ζητήματα των κοινοτήτων. Οι διοικήσεις των κοινοτήτων είναι σκόπιμο να καταθέτουν την άποψή τους για κάθε ζήτημα που αφορά το σύνολο του δήμου, διότι αποτελούν μέλη της διοίκησης του δήμου και επωμίζονται, όπως και τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου την καλή εκτέλεση των υποθέσεων για το σύνολο των πολιτών.
Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω και με κριτήριο την ενδυνάμωση της τοπικής δημοκρατίας μέσω της θεσμικής ενίσχυσης του θεσμού των προέδρων των κοινοτήτων προτείνουμε να προβλέπονται στο νόμο τα ακόλουθα:
Ζητάμε:
- Οι κοινοτικές Αρχές να έχουν αποφασιστικές αρμοδιότητες για την κατανομή της χρηματοδότησης των αναπτυξιακών ΚΑΠ και συγκεκριμένα να διατυπωθεί διάταξη ως εξής: «Η διαχείριση των αναλογούντων σε κάθε δημοτική κοινότητα Αναπτυξιακών ΚΑΠ *( πρώην ΣΑΤΑ ) να αποδοθεί στους πρόεδρους κοινοτήτων και τα συμβούλια κοινοτήτων που γνωρίζουν καλύτερα τις τοπικές ανάγκες»
- Να αυξηθεί η ΚΑΠ για επενδυτικά έργα τουλάχιστον στα επίπεδα που ήταν πριν από τα μνημόνια.
- Να αυξηθεί η κρατική επιχορήγηση (ΚΑΠ) ιδιαίτερα για τις ορεινές κοινότητες και δήμους. Τούτο, διότι πρέπει να αντιμετωπισθεί η παρακμή των κοινοτήτων, εξ αιτίας του προβλήματος της απασχόλησης και του εθνικού θέματος του Δημογραφικού!
- Στους ορεινούς – ημιορεινούς και νησιωτικούς δήμους για να αντιμετωπίσουν τα εξαιρετικά προβλήματα (μορφολογία εδάφους – αποστάσεις – συγκοινωνίες – καιρικές συνθήκες – κ.λ.π. ) πρέπει να δοθεί επιπλέον μία μηνιαία δόση ΚΑΠ , ( 13 αντί 12 τον χρόνο )
- Για την κατανομή της κρατικής επιχορήγησης να προβλέπονται και κριτήρια των ειδικών συνθηκών των κοινοτήτων και όχι μόνο πληθυσμιακά, ώστε η κατανομή να είναι δικαιότερη. Ειδικότερα να αποτελούν κριτήρια κατανομής: η γεωγραφική έκταση της κάθε τοπικής κοινότητας, το μήκος των εσωτερικών και επαρχιακών δρόμων της τοπικής κοινότητας, ο αριθμός των ηλεκτροδοτούμενων ακινήτων που έχουν έδρα στην τοπική κοινότητα, ο αριθμός των σχολείων και ο αριθμός των μαθητών που εδρεύουν στην κοινότητα, η απόσταση της τοπικής κοινότητας από την πρωτεύουσα του δήμου. (Παραδείγματος χάριν. Η δημοτική κοινότητα της πρωτεύουσας ( π.χ. Καλαμάτας ) να λαμβάνει ΣΑΤΑ πολλαπλασιασμένη με έναν συντελεστή ( 0,5 ) Δηλαδή αν η ΣΑΤΑ ήταν 350.000 € να γίνει 350.000 Χ 0,5 = 175.000 €, γιατί στην πρωτεύουσα του δήμου, συγκεντρώνονται πολλά έσοδα και πολλά έργα από διάφορα προγράμματα που διαχειρίζονται απευθείας από το δημοτικό συμβούλιο αφού είναι η έδρα του δήμου και δεν είναι τόσο απαραίτητη η ΣΑΤΑ όσο στα απόμακρα περιφερειακά χωριά που δεν έχουν άλλο έσοδο. Σε κοινότητες που απέχουν μέχρι 10χλμ. από την πρωτεύουσα η αναλογούσα ΣΑΤΑ να πολλαπλασιάζεται με έναν συντελεστή ( 1 ) Δηλαδή αν η ΣΑΤΑ σε μία τέτοια τοπική κοινότητα ήταν 50.000 € να γίνει 50.000 Χ 1 = 50.000 € . Σε κοινότητες που απέχουν από 10 ως 20 χλμ. από την πρωτεύουσα, η αναλογούσα ΣΑΤΑ να πολλαπλασιάζεται με έναν συντελεστή ( 1 , 5 ) Δηλαδή αν η ΣΑΤΑ ήταν 40.000 € να γίνει 40.000 Χ 1,5 = 60.000 €. Σε κοινότητες που απέχουν πάνω από 20 χλμ. από την πρωτεύουσα η αναλογούσα ΣΑΤΑ να πολλαπλασιάζεται με έναν συντελεστή ( 2 ) Δηλαδή αν η ΣΑΤΑ ήτα 35.000 € να γίνει 35.000 Χ 2 = 70 .000 €).
Διεκδικούμε επίσης:
- Την υποχρεωτική απόδοση της πάγιας προκαταβολής σε όλες τις κοινότητες, τον έλεγχο της καταβολής της, την αποκατάσταση του κενού στους μήνες, Δεκέμβριο, Ιανουάριο, Φεβρουάριο κατά τους οποίους τα χρήματα δεν είναι διαθέσιμα διότι πρέπει να εγκριθεί ο προϋπολογισμός του δήμου και ασφαλώς την απλοποίηση της απόδοσης της και τον εξορθολογισμό της.
- Η «πάγια» να μπορεί να καταβληθεί από τους τοπικούς προέδρους σε εποχιακά και έκτακτα εργαζόμενους ( συνήθως αναγκεμένους και άνεργους που αναζητούν μεροκάματα ) και να δικαιολογείται με το νόμιμο παραστατικό του «εργόσημου».
- Τη θέσπιση της συμμετοχής μας σε όλα τα θεσμικά όργανα της Αυτοδιοίκησης (π.χ. δημοτική επιτροπή με δικαίωμα ψήφου ή και στα νομικά πρόσωπα) που με προσβλητικό και απαξιωτικό τρόπο μας αφαιρέθηκε η δυνατότητα στην αρχή της θητείας μας. Τη συμμετοχή μας επίσης στις ΠΕΔ και στην ΚΕΔΕ.
- Την ισότιμη συμμετοχή των προέδρων σε επιτροπές παραλαβής έργων των οικείων κοινοτήτων, που θα αυξήσουν την προσοχή, την επιτόπια παρακολούθηση και καλή εκτέλεση.
- Την θέσπιση της υποχρεωτικής μεταβίβασης αρμοδιοτήτων, όπως συντήρηση κοιμητηρίων, πάρκων, παιδικών χαρών, μετά των αντίστοιχων πόρων και όχι να εναπόκειται στην κρίση του κάθε Δημοτικού Συμβουλίου.
- Σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου του ανώτατου οργάνου του δήμου να μπορεί να εισαχθεί θέμα προς συζήτηση και απόφαση από πλευράς και των κοινοτήτων έστω και με αριθμητική πρόβλεψη, ως το ελάχιστο δημοκρατικό μας δικαίωμα.
- Τα έξοδα κίνησης των προέδρων να αποδίδονται με αντικειμενικά κριτήρια και ανάλογα με τις τιμές των καυσίμων του 2024.
- Τα ποσά από τη μίσθωση παραλιών, αγροτικών εκτάσεων, λατομείων, ιχθυοκαλλιεργειών και από λοιπά περιουσιακά στοιχεία στα όρια των κοινοτήτων, τα οποία εισπράττονται από τους δήμους να διατίθενται για κοινωφελή έργα των οικείων κοινοτήτων, ύστερα από απόφαση του Προέδρου ή του Συμβουλίου της αντίστοιχης Κοινότητας.
- Τα ειδικά έσοδα, όπως δωρεές πολιτών ή τοπικών επιχειρήσεων, από εκμετάλλευση ακινήτων που εδρεύουν στην τοπική κοινότητα και περιουσιακών στοιχείων της κοινότητας, (π.χ κοινοτικά δάση), ή από διαφημιστικά έσοδα από υπαίθριες διαφημίσεις στην τοπική κοινότητα ή από κληρονομιές – κληροδοσίες να αποτελούν «έσοδο» της τοπικής κοινότητας που θα διατεθεί με απόφαση των τοπικών συμβουλίων, για κοινωφελή έργα στην κοινότητα.
- Να αποκτήσει νομική προσωπικότητα η κοινότητα. (Για την υποστήριξη της θέσης μας αυτής, αναφέρουμε ως παράδειγμα: Ο πολιτιστικός σύλλογος που απαιτείται να έχει κατ’ ελάχιστό όριο 20 υπογραφές για την ίδρυση του έχει περισσότερα δικαιώματα από τον εκλεγμένο και νομίμως ορκισθέντα πρόεδρο ή το συμβούλιο της κοινότητας).
- Να ενισχυθεί το ανθρώπινο δυναμικό και η τεχνολογική υποδομή των κοινοτήτων όπως και η εκπαίδευση των προέδρων των κοινοτήτων στις σύγχρονες τεχνολογίες αποτελεί προϋπόθεση για την αποτελεσματικότερη λειτουργία των κοινοτήτων και την απόδοση των επιδιώξεών τους.
- Να ενισχυθεί η πολιτική προστασία και η διαχείριση φυσικών καταστροφών είναι επιτακτική ανάγκη. Ο ρόλος των τοπικών προέδρων είναι κρίσιμος για την πρόληψη, την ενημέρωση, την αντιμετώπιση των πρώτων στιγμών της εκδήλωσης φαινομένων. Πολλές κοινότητες βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο και οι «φύλακες του τόπου», οι πρόεδροι των κοινοτήτων πρέπει να έχουν την ανάλογη αντιμετώπιση.
- Η ανάδειξη των οργάνων διοίκησης των κοινοτήτων – δεδομένης της επικείμενης αλλαγής της εκλογικής διαδικασίας – να επανεξεταστεί και να αντιστοιχηθεί με τη βούληση των τοπικών κοινωνιών.
- Ανεξάρτητη εκλογή. Η εκλογή των τοπικών συμβουλίων και των τοπικών προέδρων να πραγματοποιείται με διακριτό συνδυασμό και να μην ακολουθεί τους συνδυασμούς των υποψηφίων δημάρχων. Η ισχύουσα μορφή εκλογής, κατά την άποψή μας, διχάζει τις τοπικές κοινωνίες και ουσιαστικά «φιμώνει» τους τοπικούς προέδρους, μέσα από την κομματική ή παραταξιακή πειθαρχία.
Η Κοινότητα διεκδικεί το αυτονόητο:
Τη συμμετοχή της στη συζήτηση για την κατάρτιση του νέου Κώδικα και της Χάρτας της Αυτοδιοίκησης, που θα στηρίζεται στην Αποκέντρωση, όπως από τα ΜΜΕ έχουμε πληροφορηθεί, προβλέποντας ένα νέο σύστημα διοικητικής οργάνωσης της χώρας και της αυτοδιοίκησης με βάση τις αρχές της εγγύτητας, της επικουρικότητας και της αποτελεσματικότητας.
Στο πρόσφατο συνέδριο της ΚΕΔΕ στη Ρόδο με έμφαση έγινε αναφορά στη Μεταρρύθμιση που θα σηματοδοτήσει την Επανεκκίνηση της Αυτοδιοίκησης, για Ισχυρούς Δήμους, που θα βρίσκονται διαρκώς δίπλα στους πολίτες. Σε αυτό το νέο συμβόλαιο εμπιστοσύνης, μεταξύ Κράτους, Αυτοδιοίκησης και κοινωνίας των πολιτών οι πρόεδροι, τα «παντός καιρού πολυεργαλεία του τόπου», δηλώνουμε και πιστεύουμε ότι οι κοινότητες αποτελούν ένα από τα σοβαρότερα τμήματα της Αυτοδιοίκησης και οι πρόεδροι είναι οι έντιμοι συνεργάτες όλων των αιρετών και των θεσμών, των συλλογικοτήτων και των προσώπων, οι αγωνιστές της καθημερινότητας που ξεπερνούν τα προβλήματα από το προβληματικό θεσμικό πλαίσιο και υπερβαίνουν τα όρια για το συμφέρον των συμπολιτών και το καλό του τόπου τους.
Σε κάθε περίπτωση η Ένωση Προέδρων Κοινοτήτων ιδρύθηκε για να λειτουργεί ως εργαλείο συντονισμού και ανταλλαγής απόψεων και προτάσεων για την ανάπτυξη της περιοχής μας και γενικότερα. Οι πρόεδροι με την αμεσότητα και εγγύτητα που τους διακρίνει μπορούν να συνεργαστούν για την αντιμετώπιση θεμάτων όπως η έλλειψη υποδομών, η ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών, η ενίσχυση της τοπικής οικονομίας, η βελτίωση των κοινωνικών υπηρεσιών και η προστασία του περιβάλλοντος.
Επιπλέον, η Ένωση συμβάλλει στην αλληλεγγύη και την ενότητα μεταξύ των κοινοτήτων και καλύπτει το θεσμικό κενό έκφρασης της άποψης των κοινοτήτων σε ανώτερο επίπεδο και στο δημόσιο διάλογο. Προωθεί τη συλλογική δράση και την αποτελεσματικότερη διεκδίκηση πόρων και έργων, για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και την ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών.
Η Ένωση Προέδρων Κοινοτήτων Μεσσηνίας ζητά από την Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδος να αναδείξει τα παραπάνω ζητήματα και να προχωρήσει σε συστηματική και συντονισμένη διεκδίκηση των αναγκαίων μέτρων για την ενίσχυση των τοπικών κοινοτήτων, την αναβάθμιση των υποδομών τους και την καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών.
Η Ένωση είναι στη διάθεση της ΚΕΔΕ για περαιτέρω συνεργασία και προτάσεις σχετικά με την υλοποίηση των ανωτέρω στόχων.
Για το προσωρινό Διοικητικό Συμβούλιο
της Ένωσης Προέδρων Κοινοτήτων Μεσσηνίας
| Ο Πρόεδρος
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ι . ΛΥΡΑΣ Πρόεδρος Δημοτικής Κοινότητας Καλαμάτας |
Η Γεν. Γραμματέας
ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΔΕΛΛΗ Πρόεδρος Δημοτικής Κοινότητας Κεφαλληνού |