Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΔΥΟ ΚΟΣΜΩΝ
Τι πραγματικά διακυβεύεται στις αμερικανικές εκλογές του Νοεμβρίου μεταξύ Τραμπ και Χάρις;
Γράφει ο Γιώργος Δημητρούλιας
Εκδότης «το Αντίδοτο»
Ο δημοσιογράφος Μιχάλης Ιγνατίου που βρίσκεται στην Αμερική μίλησε την Τρίτη 17/9 στις ειδήσεις του ΣΚΑΙ για μια διχασμένη χώρα που έχει μια ψεκασμένη αριστερά και μια εσωτερική τρομοκρατία, την οποία παρακολουθεί στενά το FBI. Μίλησε ακόμη για μια τρίτη απόπειρα δολοφονίας που ενδεχομένως προερχόταν από το Ιράν.
Όλα τα μέσα που στηρίζουν τους Δημοκρατικούς, όπως το CNN, οι New York Times,το ABC News, η Washington Post, το NBC, το MSNBC, κλπ, μιλούν για μοναχικούς λύκους, αλλά τα στοιχεία δείχνουν διαφορετικά. Για να δώσουμε ένα παράδειγμα η New York Times τα τελευταία χρόνια έχει μεταβληθεί σε δημοσιογραφικό όργανο της νέας πολυπολιτισμικής πολιτικής ορθότητας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την κυκλοφοριακή της κατάρρευση με 374.000 φύλλα ημερησίως το 2020, όταν το 2000 πωλούσε 1.122.000 και το 2010 πωλούσε 906.000. Την ίδια στιγμή η συντηρητική Wall street Journal δίνει 1.000.000 φύλλα ημερησίως. Όσο για το ευρωπαϊκό αντίστοιχο της New York Times που υποστηρίζει την woke ατζέντα έχει γκρεμιστεί στα 76.000 φύλλα.
Όπως γράφει ο Φεντερίκο Ραμπίνι της ιταλικής εφημερίδας Repubblica και αναπαράγει προχθές η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ: «Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν και η αντιπρόεδρος Κάμαλα Χάρις καταδίκασαν έντονα το νέο επεισόδιο. Κι όμως, στο παρελθόν, ο ίδιος ο Μπάιντεν είχε προτρέψει να τεθεί ο Τραμπ στο «bullseye», δηλαδή στο κέντρο του στόχου. Το είπε μεταφορικά βέβαια, αλλά ήταν άστοχο.
Οσο για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, η πλειονότητα των προοδευτικών σχολιαστών έχει ασπαστεί μια «αντιστασιακή» δημοσιογραφία στην οποία οι στόχοι αγνοούν τα μέσα, σημειώνει ο ιταλός δημοσιογράφος. Οπως μας θυμίζουν τα εξώφυλλα έγκυρων περιοδικών στα οποία ο Τραμπ απεικονιζόταν ως Αδόλφος Χίτλερ ή Μπενίτο Μουσολίνι, η μετάβαση από τη λεκτική και πολιτική αντίσταση στην ένοπλη δεν είναι τόσο δύσκολη για κάποιους. Αν θεωρηθεί ότι αυτός ο άνθρωπος αποτελεί κίνδυνο για τη δημοκρατία και την ελευθερία, τότε ίσως κάποιος καταφέρει να τον σκοτώσει πιστεύοντας ότι έτσι γλιτώνει τις επόμενες γενεές; Υπάρχει ένα πρόσφορο έδαφος για βία, η οποία δημιουργείται επίσης με ιδεολογικές υπερβολές: εύθραυστα μυαλά, ανισόρροπα άτομα μπορούν να ονειρεύονται ότι θα μείνουν στην Ιστορία ως ήρωες, ελευθερώνοντάς μας από ένα τέρας. Σε αυτό το διφορούμενο κλίμα μπορεί να οφείλεται εν μέρει και η τυχόν αναποτελεσματικότητα και περισπασμοί της Μυστικής Υπηρεσίας, του FBI και του δικαστικού σώματος».
Πιο συγκεκριμένα τα ΜΜΕ που στηρίζουν τους Δημοκρατικούς τους έβγαλαν μοναχικούς λύκους με ασαφή ιδεολογία και γυρολόγους της πολιτικής, αλλά η αλήθεια είναι στην απέναντι όχθη. Και οι δύο έχουν εκφρασθεί υπέρ των Δημοκρατικών ή τους έχουν έμπρακτα ενισχύσει. Υπεύθυνοι για το τοξικό κλίμα που επικρατεί στην Αμερική είναι οι δηλώσεις (όπως είδαμε πιο πάνω) και οι ενέργειες των Δημοκρατικών. Ο εκπρόσωπος των Δημοκρατικών Bennie Thompson εισήγαγε ένα νομοσχέδιο που θα αφαιρούσε την προστασία της Μυστικής Υπηρεσίας από τους καταδικασμένους εγκληματίες, συμπεριλαμβανομένου και του Τραμπ. Η Jacqeline Marsaw- μέλος του επιτελείου του Thomsοn- απολύθηκε μετά από ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που έγραφε: «Δεν συγχωρώ την βία, αλλά παρακαλώ να πάρετε μερικά μαθήματα σκοποβολής για να μην αστοχήσετε την επόμενη φορά, ούπς δεν ήθελα να το πω».
Ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής JD Vance —που αργότερα επιλέχθηκε ως αντιπρόεδρος του Τραμπ — κατηγόρησε την πολιτική ρητορική της εκστρατείας Μπάιντεν, ενώ ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Τιμ Σκοτ κατηγόρησε τα μηνύματα «της ριζοσπαστικής αριστεράς και των μέσων ενημέρωσης». Ο ηγέτης της πλειοψηφίας των Ρεπουμπλικανών της Βουλής των Αντιπροσώπων Steve Scalise , είπε ότι οι Δημοκρατικοί ηγέτες τροφοδοτούσαν μια «γελοία υστερία» για τον Τραμπ και ζήτησε να σταματήσει η «εμπρηστική ρητορική». Αλλά γιατί γίνονται όλα αυτά;
Δεν ενοχλούν μόνο οι πολιτικές θέσεις του ενάντια στην woke ατζέντα, κατά της λαθρομετανάστευσης, υπέρ μιας εθνικής οικονομίας, κατά της Παγκοσμιοποίησης, κλπ, αλλά η επιδραστικότητα που έχει σε όλο τον Δυτικό κόσμο το κίνημά του. Όπως είπε ο ίδιος στην αρχή της πρώτης θητείας του:
«Το κατεστημένο προστάτευε τον εαυτό του, αλλά όχι τους πολίτες της χώρας μας. Οι νίκες τους δεν ήταν νίκες σας, οι θρίαμβοί τους δεν ήταν θρίαμβοί σας. Και ενώ αυτοί γιόρταζαν στην πρωτεύουσα του έθνους μας, υπήρχαν ελάχιστοι λόγοι εορτασμού για τις οικογένειες που δοκιμάζονται σε κάθε γωνιά της χώρας μας. Όλο αυτό θα αλλάξει εδώ και τώρα. […]
Η σημερινή τελετή, όμως, έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι σήμερα δεν μεταφέρουμε την εξουσία από τη μια κυβέρνηση σε μια άλλη ή από το ένα κόμμα στο άλλο, αλλά μεταφέρουμε την εξουσία από την Ουάσιγκτον και τη δίνουμε πίσω σε σας, στον αμερικάνικο λαό. (…) Η 20ή Ιανουαρίου του 2017 θα μείνει χαραγμένη στην μνήμη ως η ημέρα που ο λαός έγινε και πάλι κυρίαρχος αυτής της χώρας».
Τα παραπάνω είναι αποσπάσματα από την ομιλία ορκωμοσίας του Τραμπ στις 20 Ιανουαρίου 2017, από το βιβλίο του υπογράφοντος με τίτλο «Η Εναλλακτική Δεξιά και η Αμερική του Donald Trump» που κυκλοφορεί.
Και αυτό σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να δεχθούν τα αμερικανικά πολιτικά τζάκια, οι καρχαρίες μεγαλοκαπιταλιστές και τα αφεντικά αυτού του κόσμου.