“Αυθαίρετη και αδικαιολόγητη κρατική παρέμβαση σε ιδιωτικά ζητήματα”
Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΞΕΝΟΔΟΧΩΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
Η Ένωση Ξενοδόχων Μεσσηνίας, με αφορμή την νομοθετική ρύθμιση που αφορά στην ποσόστωση του δημόσια εκτελούμενου ελληνικού μουσικού ρεπερτορίου, ενώνει τη φωνή διαμαρτυρίας με όλους τους άλλους κλαδικούς Φορείς του τομέα των καταλυμάτων και επισημαίνει ότι η έννοια της φιλοξενίας για την οποία φημίζεται η Ελλάδα δεν μπορεί να περιορίσει τα μουσικά ακούσματα των φιλοξενούμενων και να τα εγκλωβίσει σε ποσοστώσεις. “Αυτοί που έχουν τη μεγαλύτερη επίδραση στην κοινωνία δεν είναι αυτοί που γράφουν τους νόμους. Είναι αυτοί που γράφουν τα τραγούδια” είχε γράψει ο Γάλλος Στοχαστής Blaise Pascal.
Η διάταξη του άρθρου 8 για τη δημόσια εκτέλεση ελληνόφωνων τραγουδιών ή της ορχηστρικής μουσικής απόδοσής τους, στους κοινόχρηστους χώρους των ξενοδοχείων, στο Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού, αποτελεί κατάφωρη παραβίαση της μουσικής ελευθερίας που, στο όνομα της δήθεν διαφύλαξης της άυλης πολιτιστικής μας κληρονομιάς, αναιρεί στην ουσία τη διάδοσή της. Θυμίζουμε στην Υπουργό Πολιτισμού κυρία Λίνα Μενδώνη ότι παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνες έχουν ερμηνεύσει ή διασκευάσει τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, όπως οι Beatles (The Honeymoon Song), η Εντίθ Πιάφ (Les Amants de Teruel), η Σίρλεϊ Μπάσεϊ (Life Goes On), η Τζόαν Μπαέζ (The Ballad of Mauthausen), ο Αλμπάνο (Il Ragazzo che sorride), η Μίλβα (Piccolo Teatro, La Mia Età, Les Trois Temps De L’amour, Petite Et Pas Belle, Dio Che Paura Dell’Amore), η Δαλιδά (La Danse de Zorba, A Chaque Fois J’y Crois), και πολλοί ακόμη διεθνούς εμβέλειας καλλιτέχνες. Άραγε σε αυτές τις ερμηνείες ποια ποσόστωση μπορεί να ληφθεί υπόψη , σύμφωνα με το προς συζήτηση Νομοσχέδιο?
“Οι κοινόχρηστοι χώροι ιδιωτικών επιχειρήσεων, ακόμη κι αν έχουν δημόσιο χαρακτήρα, σίγουρα δεν έχουν κρατικό χαρακτήρα και δεν μπορεί να επιβάλλει το κράτος τι μουσική θα αναπαράγεται σε αυτούς”
Τα ξενοδοχεία φιλοξενούν στη συντριπτική τους πλειοψηφία ξένους. Με ποια λογική πρέπει να τους επιβάλουν κάτι που δεν τους είναι οικείο? Ήδη επιχειρήσεις, πολίτες και επισκέπτες, δια των φόρων και των τελών που καταβάλλουν, δίνουν τα υλικά εφόδια στο ΥΠΠΟ ώστε να εκτελέσει την αποστολή του, μέρος της οποίας είναι η ανάδειξη της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς. Η αποστολή αυτή είναι υποχρέωση του κράτους όπως η παρ. 1 του άρθρου 16 του Συντάγματος ορίζει, και δεν δύναται να επιτελεσθεί με την υποχρεωτική συμμετοχή πολιτών και ιδιωτικών φορέων.
“Η πολιτεία οφείλει να μην έχει καμία ανάμειξη στις καλλιτεχνικές προτιμήσεις οποιασδήποτε ιδιωτικής επιχείρησης. Τέτοια μέτρα είναι μη εφαρμόσιμα και αντιδημοκρατικά”
Δεν γνωρίζουμε ποιες αντιλήψεις και υποδείξεις πρυτάνευσαν για την πρωτοβουλία της νομοθέτησης. Η συνεισφορά μας στη δημόσια διαβούλευση είναι ότι πρέπει η αρμόδια Υπουργός να δει το ζήτημα εξαρχής και συνολικά, διότι εδώ και χρόνια βρίσκεται σε εκκρεμότητα η ρύθμιση του θέματος των πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων και ο κλάδος μας βρίσκεται σε διαρκείς δικαστικές αντιπαραθέσεις με ατέρμονες διαδικασίες λόγω των ελαττωματικών ρυθμίσεων.
Συμπερασματικώς, όλα τα άρθρα υποχρεωτικότητας και ποινών του νομοσχεδίου (8, 9, 10, 11 και 14) αποτελούν αυθαίρετη και αδικαιολόγητη κρατική παρέμβαση σε ιδιωτικά ζητήματα, λειτουργούν εισπρακτικά υπέρ των ΟΣΔ, και ουδόλως σχετίζονται με την διαφύλαξη της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου, καταλήγει η ανακοίνωση της Ένωσης Ξενοδόχων Μεσσηνίας, που υπογράφει ο πρόεδρός της, Δημήτρης Καραλής.
Μενδώνη: “Δεν παρεμβαίνει κανείς ούτε στα καφέ, ούτε στους χώρους εστίασης, ούτε, σε καμία περίπτωση, στα δωμάτια. Είναι πάρα πάρα πολύ ζυγισμένο το πού παρεμβαίνουμε”
TI ANΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Στις 29 Φεβρουαρίου αναρτήθηκε στο opengov και τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση το νομοσχέδιο του υπουργείου Πολιτισμού, με τίτλο «Μέτρα για τη διαφύλαξη και την ανάδειξη της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, την προστασία και ενίσχυση του ελληνόφωνου τραγουδιού και της ορχηστρικής μουσικής απόδοσης του ελληνόφωνου τραγουδιού και την προστασία και διάχυση της ελληνικής γλώσσας, στο πλαίσιο της διαφύλαξης και ανάδειξης της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς – Ρυθμίσεις για τον εκσυγχρονισμό της εμπορικής πολιτικής του Οργανισμού Διαχείρισης και Ανάπτυξης Πολιτιστικών Πόρων και λοιπές διατάξεις του Υπουργείου Πολιτισμού».
Με βάση το άρθρο 12 του προτεινόμενου νομοσχεδίου οι ελληνικές οπτικοακουστικές και κινηματογραφικές ταινίες που χρηματοδοτούνται από το Δημόσιο «υποχρεούνται να ενσωματώνουν ελληνόφωνα τραγούδια ή ορχηστρική μουσική απόδοση ελληνόφωνου τραγουδιού σε ελάχιστο ποσοστό εβδομήντα τοις εκατό (70%) του συνόλου της μουσικής επένδυσης της παραγωγής ή της ταινίας». Επ’ αυτού η Λίνα Μενδώνη είπε ότι «δεν πρόκειται για μια οποιαδήποτε παραγωγή, είναι παραγωγή την οποία επιχορηγεί, δηλαδή εντέλει χρηματοδοτεί το κράτος και ο φορολογούμενος Έλληνας. Επομένως ό,τι αφορά στην ελληνική δημιουργία και στην ελληνική γλώσσα, οφείλουμε ως πολιτιστικό αγαθό να το προστατεύσουμε».
Τα μέτρα που προτείνονται είναι για τους ραδιοσταθμούς, τις οπτικοακουστικές παραγωγές αλλά και τους κοινόχρηστους χώρους. Στους τελευταίους, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, θα πρέπει να παίζεται τουλάχιστον 45% ελληνικής μουσικής από τη μουσική που ακούγεται.
Οι χώροι αυτοί είναι:
- χώροι εισόδου, υποδοχής και ανελκυστήρες σε ξενοδοχεία και τουριστικά καταλύματα
- χώροι στάθμευσης, διάδρομοι και λοιποί χώροι παραμονής των επισκεπτών σε εμπορικά κέντρα
- χώροι υποδοχής και αναμονής των πελατών στα καζίνα
- χώροι σταθμών και αποβάθρες επιβίβασης και αποβίβασης επιβατών του μετρό, των τρένων και των ηλεκτρικών σιδηροδρόμων
- στεγασμένοι χώροι που προορίζονται για την αναμονή των επιβατών σε αεροπλάνα και πλοία
Το νομοσχέδιο του υπουργείου Πολιτισμού «δεν παρεμβαίνει καθόλου στα κριτήρια με τα οποία ενισχύεται ο κινηματογράφος. Δηλαδή, δεν παρεμβαίνουμε καθόλου σε διατάξεις οι οποίες λένε με ποιον τρόπο το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, για παράδειγμα, χρηματοδοτεί επιχορηγεί τις ταινίες, εκεί δεν παρεμβαίνουμε καθόλου. Όπως, επίσης, δεν παρεμβαίνουμε καθόλου για τα τουριστικά καταλύματα», σχολίασε η Μενδώνη. Όπως υπογράμμισε για το θέμα της ποσόστωσης, πρόκειται για «ένα πάρα πολύ περιορισμένο χρονικά και χωροταξικά τμήμα της δραστηριότητας που ασκούν τα καταλύματα ή τα ξενοδοχεία. Δεν παρεμβαίνει κανείς ούτε στα καφέ, ούτε στους χώρους εστίασης, ούτε, σε καμία περίπτωση, στα δωμάτια. Είναι πάρα πάρα πολύ ζυγισμένο το πού παρεμβαίνουμε».
Στους ραδιοσταθμούς υπάρχει το κίνητρο για μετάδοση περισσότερων διαφημίσεων εφόσον αυξηθεί η μετάδοση ελληνικών τραγουδιών. «Παρέχεται προσαύξηση πέντε τοις εκατό (5%) του επιτρεπόμενου ανώτατου χρόνου μετάδοσης διαφημιστικών μηνυμάτων, εφόσον αυξήσουν τα ποσοστά μετάδοσης ελληνόφωνων τραγουδιών ή ορχηστρικής μουσικής απόδοσης ελληνόφωνων τραγουδιών κατά ποσοστό είκοσι τοις εκατό (20%)», αναφέρεται σχετικά. Όπως σχολίασε η υπουργός Πολιτισμού: «εάν για παράδειγμα ένα ραδιόφωνο θέλει να βάλει το ποσοστό αυτό της μουσικής που προτείνουμε, θα έχει περισσότερο διαφημιστικό χρόνο. Δεν χάνει κάτι. Κίνητρα δίνουμε. Εάν, ας πούμε βάλει το ελληνικό τραγούδι στις 12:00 το βράδυ για κάποιους ανθρώπους που κάθονται και ακούνε ραδιόφωνο εκείνη την ώρα, επίσης δεν θα παρέμβει κανείς, στο πότε θα το βάλει. Επαναλαμβάνω, είναι κίνητρο, δεν χάνει κάτι, δεν περιορίζουμε κάτι. Δίνουμε επιπλέον κίνητρα», επεξηγεί η Λίνα Μενδώνη.
Παράλληλα, με το νομοσχέδιο προωθείται η δημιουργία διαδικτυακής βάσης δεδομένων για το ελληνόφωνο τραγούδι και την ορχηστρική μουσική Ελλήνων δημιουργών.