Βρισκόμαστε στην Καλαμάτα το 1961. Το βουβό φιλμ 8mm της Aylon Production μάς μεταφέρει πίσω στον χρόνο, πριν 63 χρόνια, όπου και παρακολουθούμε τη ζωή σε μια διαφορετική Καλαμάτα. Τα πλάνα ξεκινούν από το Κάστρο της πόλης, όπου τότε λειτουργούσε το Αναψυκτήριο, το τουριστικό περίπτερο της εποχής εκείνης, το οποίο το χαρακτήριζαν ως το “καλύτερο μπαλκόνι της Καλαμάτας”, καθώς η θέα από εκεί ήταν εντυπωσιακή, και μπορούσε ο επισκέπτης να θαυμάσει πανοραμικά την πόλη της Καλαμάτας. Με το φακό του κινηματογραφιστή αντικρίζουμε μια μικρότερη σε μέγεθος πόλη, με διώροφα επί το πλείστον σπίτια με κεραμοσκεπές, και τον Νέδοντα να μην έχει ακόμα οριοθετηθεί και διαμορφωθεί στη σημερινή του μορφή. Έναν Νέδοντα με ποταμίσιες πέτρες στην κοίτη του.
Αμέσως μετά, ο φακός μας δείχνει τον εξωτερικό χώρο των κελιών στη Μονή Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης, με δυο μοναχές να συζητάνε. Πρόκειται για γυναικείο μοναστήρι που ιδρύθηκε το 1796. Ακολουθούν πλάνα με το κτιριακό συγκρότημα της μονής και τον προαύλιο χώρο των κελιών ενώ οι μοναχές κάνουν τις καθημερινές τους δραστηριότητες.
Η εικόνα αλλάζει και βλέπουμε την παραλία πιθανόν στον Αλμυρό, με κόσμο να κολυμπάει, στην συνέχεια ο κινηματογραφιστής μας δίνει πλάνα από μια ξύλινη πλατφόρμα στην παραλία με νεαρά άτομα να διασκεδάζουν πετώντας τους φίλους τους στο νερό αλλά και λουόμενους να κολυμπάνε και να απολαμβάνουν τον ήλιο.
Το φιλμ μας κλείνει με πλάνα από ένα παραθαλάσσιο εστιατορίου-καφετέριας της εποχής εκείνης, που βρίσκεται ακριβώς μπροστά στην παραλία. Άλλες εποχές, και εικόνες μιας άλλης Καλαμάτας, άγνωστες για τους νεότερους, με τους μεγαλύτερους όμως σε ηλικία να τις θυμούνται και να τις νοσταλγούν.