Η Γιώτα Κοζομπόλη για το Πόρισμα Παπαντωνίου
Παρέμβαση στην Ολομέλεια της Βουλής έκανε σήμερα η Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μεσσηνίας Παναγιώτα Κοζομπόλη για το Πόρισμα Παπαντωνίου, η οποία ήταν και μέλος της Επιτροπής Προκαταρκτικής Εξέτασης της Βουλής, που εξέδωσε το πόρισμα πριν λίγες ημέρες για τον πρώην Υπουργό.
Έκανε λόγο για αδράνεια των δημόσιων αρχών και συγκάλυψη με αποτέλεσμα η υπόθεση Παπαντωνίου να χρονίζει και τελικά να παραγραφεί το αξιόποινο για απιστία.
Σε αυτή αναφέρει:
“Από τη στιγμή που οι Εισαγγελικές Αρχές απέστειλαν τις δικογραφίες στη Βουλή, η διαδικασία σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής ήταν συγκεκριμένη. Ήταν αναγκαίο να συγκροτηθεί Ειδική Κοινοβουλευτική επιτροπή, προκειμένου να διενεργήσει προκαταρκτική εξέταση κατά το Σύνταγμα ( άρθρο 86 παρ. 3) και τον ΚτΒ ( 153 επ. ), για την ενδεχόμενη τέλεση αδικημάτων από τον πρώην Υπουργό Ι. Παπαντωνίου.
Η Ειδική Κοινοβουλευτική Επιτροπή που συγκροτήθηκε ολοκλήρωσε τις εργασίες της στην ταχθείσα προθεσμία και εξέδωσε πόρισμα σύμφωνα με το οποίο, από τις πράξεις που αποδίδονται στον κ. Παπαντωνίου, για μεν την πράξη της απιστίας κρίθηκε, ότι έχει εξαλειφθεί το αξιόποινο, λόγω της τασσόμενης από το Σύνταγμα ειδικής προθεσμίας.
Συζήτηση στην ολομέλεια σχετικά με την άσκηση δίωξης κατά του Γιάννου Παπαντωνίου για κατάχρηση κατά την διάρκεια της θητείας του ως Υπουργός Άμυνας, στην Αθήνα, στις 5 Ιουλίου, 2017
Για δε την πράξη της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, κρίθηκε, ότι αυτή δεν τελέστηκε κατά την διάρκεια των υπουργικών του καθηκόντων. Κατά συνέπεια η δίωξή της αποτελεί αρμοδιότητα των κοινών Ποινικών Δικαστηρίων, επομένως ο πρώην Υπουργός οδηγείται να δικαστεί από το αρμόδιο ποινικό δικαστήριο, με την κατηγορία νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες πράξεις. Έτσι ο κ. Παπαντωνίου, θα αντιμετωπίσει τη Δικαιοσύνη όπως ο κοινός πολίτης, χωρίς τις ευνοϊκές ρυθμίσεις για τα μέλη της κυβέρνησης.
Όλα ωραία και καλά; Κατά την προσωπική μου άποψη καθόλου ωραία και καλά!
Επ’ αυτού δύο επισημάνσεις: Η πρώτη επισήμανση έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι αξιόποινες πράξεις, στις οποίες φέρεται να έχει ανάμιξη ο κ. Παπαντωνίου τελέσθηκαν από 2001 έως 2004. Αντικείμενο διερεύνησης, από τη δικαιοσύνη, έγιναν δέκα έως δώδεκα χρόνια, μετά, από τον φερόμενο, ως χρόνο τέλεσης τους. Στη Βουλή οι σχηματισθείσες δικογραφίες ήλθαν δύο χρόνια αργότερα. Πολύ μεγάλο Διάστημα αντίδρασης και δράσης.
Με Πλήθος δημοσιευμάτων από το 2004 έως το 20013, 2014 να αναφέρονται σε παρατυπίες και παρανομίες: «σκανδαλώδη εύνοια του ΥΠΕΘΑ προς τη SONAK, «Ελληνικά αμυντικά συστήματα τραγωδίας η συνέχεια», « καμένη γη παρέλαβε η νέα ηγεσία», «Στον αέρα το πρόγραμμα ηλεκτρονικού πολέμου- αποτυχημένες δοκιμές των συστημάτων».
Κανένας δεν είδε, κανένας δεν άκουσε, τίποτα; Ούτε δικαστικός λειτουργός, ούτε κρατικός λειτουργός;
Παρατηρείται μια, στην καλύτερη περίπτωση, αδράνεια του κρατικού μηχανισμού που φτάνει στα όρια της συγκάλυψης γεγονότων. Μια συνωμοσία σιωπής.
Ποιά τα αντανακλαστικά των δημόσιων λειτουργών, που τάχθηκαν στις συγκεκριμένες θέσεις για να υπηρετήσουν το δημόσιο συμφέρον;
Οι κυβερνήσεις άλλαζαν, αλλά κάποιος κ. Λιακουνάκος, εκπρόσωπος εταιριών όπλων, διαμεσολαβητής για την αγορά οπλικών συστημάτων, αλλά και σύμβουλος αγοράς, και σύμβουλος Κατάρτισης συμβάσεων αντισταθμιστικών ωφελημάτων, ήταν συνομιλητής όλων. Γαλάζιων και πράσινων για περισσότερο από είκοσι χρόνια.
Πόσο άρρωστο πρέπει να είναι ένα σύστημα για να μη γίνεται αντιληπτό, από αρμόδια προς τούτο πρόσωπα, ότι δεν υπηρετείται, αντιθέτως, βλάπτεται το δημόσιο συμφέρον; Και ποιό το μήνυμα για τη κοινωνία, που εμπνέεται από τους αρχηγούς της;
Όταν είναι διάχυτη η αίσθηση της αυστηρής τιμωρίας της μικρής παραβατικότητας. Όταν οι φυλακές μας γεμίζουν με φτωχοδιάβολους, ενώ το οικονομικό έγκλημα, που υποθηκεύει το μέλλον της χώρας μένει ατιμώρητο; Δεν θωρακίζεται η κοινωνία απέναντι στην ασχήμια και το έγκλημα. Δηλητηριάζεται!
Και απαιτείται μεγάλη δύναμη και αντιστάσεις, να αντιδράσει και να διαμαρτυρηθεί κάποιος για το αυτονόητο.
Ενώ ένα μεγάλο μέρος λειτουργεί παθητικά, ή πράττει το ίδιο τηρουμένων των αναλογιών.
Ποιος θα λογοδοτήσει κυρίες και κύριοι για αυτό το έγκλημα σε βάρος της κοινωνίας;
Η δεύτερη επισήμανση έχει να κάνει με τη συμπεριφορά του κ. Παπαντωνίου.
Αρχικά απέστειλε επιστολή με την οποία ισχυρίζονταν, ότι «επί 14 χρόνια, όλες οι συμβάσεις του Υπουργείου Άμυνας, έχουν υποστεί εξονυχιστικό έλεγχο, από διοικητικές και δικαστικές αρχές, χωρίς να έχει βρεθεί καμία απολύτως ένδειξη, ή -υποψία ένδειξης-, παράνομων ή παράτυπων ενεργειών ή παραλείψεών του, και ότι δήθεν, η σύσταση της Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής, γίνεται «για επικοινωνιακή κάλυψη του κυβερνητικού αδιεξόδου της πολιτικής της κυβέρνησης, για στοχοποίηση του ΠΑΣΟΚ και για τιμωρία της κυβέρνησης Σημίτη!
Τον ισχυρισμό περί «κανενός στοιχείου», τον διέψευσαν οι ίδιες οι δικογραφίες, που ακριβώς γι΄ αυτό απεστάλησαν στη Βουλή. Γιατί υπάρχουν ενδείξεις, που όμως αφορούν πολιτικό πρόσωπο.
Όσο για τους ελέγχους επί 14 έτη από Διοικητικές και Δικαστικές Αρχές, ελπίζω, για τις ίδιες τις Αρχές, να μην είναι αλήθεια.
Ακολούθως, ο κ. Παπαντωνίου επέλεξε να μην εμφανιστεί στην Επιτροπή όταν κλήθηκε για να δώσει εξηγήσεις. Με επιστολή του όμως προς την επιτροπή, μας κατηγορεί ως συκοφάντες και φαύλους! Αιδώς Αργείοι!
Ας ερχόταν ο κ. Παπαντωνίου να υπερασπιστεί τις απόψεις του.
Όχι να εξαπολύει μύδρους κατά των βουλευτών, οι οποίοι δεν είπαν τίποτα παραπάνω, από όσα οι Εισαγγελικές Αρχές.
Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι πολιτική δειλία
. Εξάλλου εάν ο κ. Παπαντωνίου θεωρεί, ότι συκοφαντείται, ας υποβάλει μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση και εκεί να αποδειχθεί εάν πρόκειται για συκοφαντικό γεγονός.
Ολοκληρώνω λέγοντας, ότι όλοι μιλάμε για διαφθορά. Η διαφθορά όμως δεν είναι μεταφυσικό φαινόμενο.
Είναι απτό γεγονός του κόσμου τούτου. Και αντιπαλεύεται, όχι με λόγια και ευχολόγια, αλλά με την τήρηση των νόμων και των κανόνων, με πράξεις και με συγκεκριμένη στάση ζωής.
Ειδικά εκείνων που οι πολίτες τους εμπιστεύτηκαν τη διακυβέρνηση της χώρας.