Η Ειρεσιώνη, το στολισμένο κλαδί δένδρου, έθιμο της κλασικής Αθήνας, στόλισαν ως Χριστουγεννιάτικο δέντρο τα παιδιά των Εκπαιδευτηρίων Μπουγά, και το φωταγώγησαν στο Αίθριο του σχολείου τους. Φέτος μαθητές και εκπαιδευτικοί αποφάσισαν να αναβιώσουν το αρχαίο αυτό έθιμο, πρωτοτυπώντας. Να σημειωθεί ότι κάθε χρόνο τέτοια εποχή τα Εκπαιδευτήρια Μπουγά δημιουργούν ένα πρωτότυπο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Άλλοτε πρόκειται για μια τρισδιάστατη κατασκευή, άλλοτε με έμπνευση από κάτι που διδάχτηκαν, πάντα όμως το χριστουγεννιάτικο δέντρο έχει στοιχεία φαντασίας και πρωτοτυπίας. Φέτος, εμπνευσμένοι από την Ιστορία έδωσαν βαρύτητα στην αρχαία Ελλάδα, και στα έθιμα της μακρινής εκείνης εποχής.
Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό και προσομοίαζε στο σημερινό Χριστουγεννιάτικο δέντρο, ενώ το κρατούσαν αγόρια ,το περιέφεραν στους δρόμους της πόλης των Αθηνών τραγουδώντας τις καλένδες (κάλαντα) από σπίτι σε σπίτι, λέγοντας ευχές και παινέματα για τον νοικοκύρη προσπαθώντας να επιτύχουν ένα γενναιόδωρο κέρασμα.
Όταν έφθαναν στο σπίτι τους κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την εξώπορτά τους και την άφηναν εκεί μέχρι την ίδια ημέρα του νέου έτους. Το στόλισμα και η περιφορά της Ειρεσιώνης συνηθίζονταν στις γιορτές Πυανέψια και Θαργήλια. Οι γιορτές ήταν αφιερωμένες στη θεά Αθηνά, τον Απόλλωνα και τις Ώρες (Ευνομία, Δίκη, Ειρήνη).
Στην αρχαία Ελλάδα το έθιμο αυτό ήταν μια έκφραση ευχαριστίας για τη γονιμότητα του έτους που πέρασε και μια παράκληση να συνεχιστεί η γονιμότητα και η ευφορία και για το επόμενο έτος.
Με το δεντράκι αυτό οι άνθρωποι ευχαριστούσαν τον Απόλλωνα για την καλή σοδειά του καλοκαιριού και εύχονταν ο ερχόμενος χρόνος να είναι επίσης ευνοϊκός. Άλλη ονομασία της Ειρεσιώνης ήταν ικετηρία (από το ικετεύω, παρακαλώ).
Ένας νεαρός του οποίου οι γονείς ήταν ακόμα εν ζωή (παίς αμφιθαλής) περιέχυνε την ειρεσιώνη με κρασί από έναν τελετουργικό αμφορέα και κρεμούσε το δεντράκι στην πύλη του ναού του Απόλλωνα.