“Ταξίδι” στη βιομηχανική ιστορία της Καλαμάτας μέσα από φωτογραφίες αρχείου, εμβληματικών βιομηχανικών κτηρίων της Καλαμάτας κάνουν τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, το παράρτημα Μεσσηνίας, αναδεικνύοντας στις νεότερες γενιές τη σπουδαία βιομηχανική ιστορία της πόλης μέσα από κτήρια, τα περισσότερα εκ των οποίων δεν υπάρχουν πια, με εξαίρεση το κτήριο της πρώην Ηλεκτρικής Εταιρείας Καλαμάτας που ανακατασκευάστηκε.
Η Γεωργική Βιομηχανία Α.Ε. των αδελφών Λιναρδάκη. Λήψη δεκαετία 1990, λίγο πριν γκρεμιστεί. Γκρεμίστηκε το 1997. Στη θέση αυτή κατασκευάστηκε το σημερινό Μέγαρο Χορού. Φωτ. ΓΑΚ-Μεσσηνίας, αρχείο Γ. Κουτσούλη.
Το εργοστάσιο «Ζαν και Ρως» (Οίνων και Οινοπνευμάτων), στην Καλαμάτα, στην οδό Αριστομένους, χαμηλά στο ύψος του Πάρκου του ΟΣΕ. Λειτούργησε από το 1906 έως το 1950. Σήμερα, δεν υπάρχουν τα κτίρια. Φωτ.: ΓΑΚ-Μεσσηνίας, αρχείο Ν. Παντελάκη.
Το παλιό καπνεργοστάσιο Καρέλια, επί της οδού Παλαιολόγου. Αεροφωτογραφία του 1990. Εκτός από το εργοστάσιο Καρέλια, διακρίνεται στη βόρεια πλευρά ένα οικόπεδο, όπου παλαιότερα υπήρχε το Δημόσιο Καπνεργοστάσιο (σήμερα, Α΄δημοτικό σχολείο). Φωτ.: ΓΑΚ-Μεσσηνίας, αρχείο Αλεξ. Μπουρίκα.
Το Δημόσιο Καπνεργοστάσιο Καλαμών, βόρεια του παλαιού εργοστασίου Καρέλια, επί της οδού Παλαιολόγου. Εδώ, λειτούργησε από το 1925 έως το 1972. Σήμερα, στη θέση του έχει ανεγερθεί το Α΄Δημοτικό σχολείο. Φωτ.: ΓΑΚ-Μεσσηνίας, αρχείο Εφορίας Καπνού Καλαμών.
Το μεταξουργείο Στασινόπουλου στην οδό Φαρών. Σταμάτησε τη λειτουργία του το 1933. Φωτ.: ΓΑΚ-Μεσσηνίας, αρχείο Π. & Γ. Κουτσομητόπουλου.
Το εργοστάσιο ηλεκτροφωτισμού Καλαμάτας της «Ελληνικής Ηλεκτρικής Εταιρείας συστήματος Θόμψον-Χούστον». Στο κτίριο αυτό στεγάζεται σήμερα το Δημοτικό Θέατρο Καλαμάτας. Φωτ.: από περ. Στράτος Κτεναβέας, Μεσσηνιακή Επετηρίς 1908, σελ. 175.
Το παγοποιείο «Όλυμπος», γύρω στα 1970 (απέναντι από το σημερινό Δημοτικό Θέατρο). Σήμερα, δεν υπάρχει. Φωτ.: ΓΑΚ-Μεσσηνίας, αρχείο Χρ. Αλειφέρη.
Η αλευροβιομηχανία «Ευαγγελίστρια Α.Ε.», η οποία λειτούργησε από το 1925 έως το 1991. Το κτιριακό της συγκρότημα (δίπλα στο JUMBO), ερειπωμένο πλέον, διασώζεται μέχρι τις μέρες μας, περιμένοντας τη νέα του χρήση. Φωτ.: ΓΑΚ-Μεσσηνίας, αρχείο οικ. Καλούλη.
Το σταφιδεργοστάσιο του Χρήστου Κ. Παπαδημητρίου, το οποίο ιδρύθηκε το 1939. Φωτ.: ΓΑΚ-Μεσσηνίας, αρχείο Χρ. Αλειφέρη.
«Πυρηνελαιουργείον-Σαπωνοποιείον-Ψυγεία-Παγοποιείον Π. Λιναρδάκη». Έτσι γράφει η ταμπέλα στο επί της οδού Λυκούργου εργοστάσιο του Λιναρδάκη. Βρισκόταν στη συμβολή των οδών Λυκούργου και Σπετσών. Λειτουργούσε από τις αρχές του 1900. Σήμερα δεν υπάρχει το κτίριο. Φωτ.: ΓΑκ-Μεσσηνίας, αρχείο οικογ. Λιναρδάκη.
Η Γεωργική Βιομηχανία Α.Ε. των αδελφών Λιναρδάκη. Λήψη δεκαετία 1970. Σε πρώτο πλάνο διακρίνεται ο Νέδοντας, καθώς και η γέφυρα «Ταχυδρομείου», η οποία κατασκευάστηκε περί το 1950. Σήμερα, δεν υπάρχει το κτίριο. Στη θέση του έχει ανεγερθεί το Μέγαρο Χορού. Φωτ.: ΓΑΚ-Μεσσηνίας, αρχείο Χρ. Αλειφέρη.
